Gewoon doorgaan

Een ander perspectief
Ik ben van een tiener die naar het plafond starend en handen over zijn broek wrijvend voor je zat, gegroeid tot de volwassen man die ik vandaag ben. Ik heb geleerd hoe ik om moet gaan met veel van de dingen die ik lastig vind. Van oogcontact maken tot praten over de meest uiteenlopende problemen. Ik heb het allemaal geleerd en mij eigen gemaakt. Sterker nog deze ervaring gebruik ik om anderen te ondersteunen. Vrijwillig gaat dit momenteel erg goed. Ik voel mijzelf nog sterker worden. Ik draag ook steeds meer verantwoordelijkheid. Een goede leerschool, maar voor mij is het niet voldoende. Mijn brein heeft meer nodig.

Ik doe natuurlijk naast het vrijwilligerswerk die opleiding tot life- en e-coach waarmee ik voor mijzelf als coach kan beginnen. Erg waardevol, maar ook dat bied mij nog niet geheel wat ik zoek. Ik wil mijzelf namelijk nog vakbekwamer maken. Hierin zit alleen de grootste hobbel waar ik maar niet overheen kom.

Ik weet dat ik geen reguliere mbo of hbo opleiding kan doen vanwege mijn prikkelgevoeligheid. Al geloof ik dat ik het niveau van de leerstof wel aan zou kunnen. Om uit de negatieve gedachtegang te stappen, probeer ik het nu van een andere kant te bekijken. Wat kan er dan wel? Het lastige hieraan is dat ik dit niet alleen kan bepalen, want aan dat wat ik wel kan moet ook een resultaat hangen. Namelijk, uiteindelijk aan het werk binnen dit vakgebied (social work, psychologie of iets anders in deze richting.) Dat is namelijk wat ik graag wil.

Ik ben ook zeer zeker bereid om te leren wat nodig is. Ik heb alleen een opleiding nodig die aansluit bij mij. Dat blijkt tot nu toe lastig te vinden, maar ik geef niet op. Ik ga gewoon door met mijn zoektocht. Ik schrijf ook naar bedrijven binnen het vakgebied om te weten te komen of hun mogelijkheden zien. Niet geschoten is namelijk altijd mis.

Mijn motivatie
Mijn motivatie bestaat uit twee delen. Na het zien van mijn eigen groei en alles wat ik daarvoor heb moeten doorstaan, wil ik graag naast andere mensen met autisme gaan staan. Om hun te ondersteunen met mijn ervaring. Ik doe dat natuurlijk nu al door mijn vrijwilligerswerk, maar ik wil zelf graag meer. Daar wil ik ook graag de haalbaarheid van onderzoeken.

Daarnaast heb ik persoonlijke wensen in mijn leven. Die ook belangrijk zijn. Om er één te noemen. Ik wil graag groter wonen. Daar is meer inkomen voor nodig. Natalie en ik weten nog niet of wij aan kinderen beginnen, maar ook daarvoor moeten wij groter wonen. In dit huis is dat zeker niet haalbaar.

Daar komt nog bij dat ik een bepaalde uitdaging mis. Ik zie dat ik kan leren en groeien. Ik doe dit op een andere manier. Ik heb hier ook andere dingen voor nodig dan de opties die mij geboden worden. Ik geloof dat ik over kennis beschik die een aanvulling is voor mensen met autisme en mensen die werken met autisten. Vrijwillig zet ik deze kennis al in. Nu moet ik nog de weg zien te vinden waarbij ik die kennis om kan zetten in een diploma. Zodat ik wel betaald deze kennis kan delen. Dat is nu eenmaal hoe het werkt.

tekst gaat verder onder de afbeelding