Sommige mensen met autisme hebben een enorme hyper focus. Dan zijn ze eigenlijk maar bezig met 1 taak en/of 1 gedachte. Alle aandacht en energie gaat daar dan heen. In zekere mate heb ik hier ook ‘last’ van.
Doel en nut
Wanneer iets voor mij een doel heeft en het dus nuttig voor mij is om te doen, dan stort ik mij er helemaal op. Neem nu de life coach opleiding waar ik mee bezig ben. Mijn doel is om als coach aan de slag te gaan. Dus heeft het veel nut om deze studie te doen. Op het moment dat deze schakeling is gemaakt is het net alsof er een knop wordt omgezet. Ik sta ineens ‘aan’ en ik wil door alle opdrachten heen knallen. Zo begon ik dan ook. 30 januari ben ik begonnen met de opleiding en 7 februari had ik de eerste 2 lessen al af. Ik kreeg cijfers en feedback van de lerares voor de komende les. Vol goede moed knalde ik door les 3. Op 14 februari werd deze nagekeken en voorzien van een cijfer en feedback. Ik begon een patroon te zien. De lerares kijkt tot nu toe op woensdagen na. Ik vind haar feedback erg waardevol en helpend voor de komende opdrachten. Haar feedback heeft nut waarmee ik beter mijn doel kan helen. Dus moest ik mijzelf in toom zien te houden, want met haar feedback maak ik de opdrachten beter. Maar hoe houd ik mijzelf in toom?
Mijn plan
Mijn idee is om gewoon verder te blijven werken als ik die behoefte heb. Ik maak alleen de eind opdracht van elke les nog niet. Dit doe ik pas als het nakijken zover is, zodat ik met de feedback de volgende eindopdracht kan maken. Mocht ik door alle oefenopgaven van alle lessen heen zijn, dan lees ik alles gewoon nog een keer en doe ik de opdrachten die ik lastig vond nog een keer opnieuw. Zo blijf ik ermee bezig en kan ik mijn energie erin kwijt wanneer ik dat wil en aankan.
Natuurlijk moet ik wel oppassen dat ik mijzelf niet overvraag. Ik moet rust inplannen en ervoor zorgen dat ik andere taken ook gewoon afkrijg. Ik moet tegen mijzelf zeggen: “het is genoeg geweest voor vandaag.” Als ik echt vol in de focus zit, gebruik ik natuurlijke momenten om mij eruit te halen. Zoals bijvoorbeeld een lunch, het avondeten of een lekkere kop koffie om 15:00. Die lunch, het avondeten en die kop koffie zorgen ervoor dat ik meer tijd creëer om mijzelf aan te voelen. Ik zet ook al mijn afspraken in mijn agenda met een alarm, zodat ik ook op die manier uit die focus getrokken word. Methodes als de 60/10 en de 25/5 werken voor mij niet. Die 10 of 5 minuten rust zorgen er alleen maar voor dat ik mij ga ergeren. Ik krijg dan het gevoel dat ik niks doe. Dat waar ik mee bezig ben, zit dan nog steeds in mijn hoofd. Die taak gaat er dan ook niet uit. Ik heb een langere ‘pauze’ nodig om die omschakeling te kunnen bereiken en echt de rust te vinden. Wel weet ik dat ik rust nodig heb en dat uren achter elkaar door knallen niet goed voor mij is. Vandaar dat ik langere (natuurlijke) pauzes gebruik om mij af te vragen of ik nog meer wil doen. Door mijzelf meer tijd te geven, ben ik mij bewuster van mijn eigen gevoel. Daardoor kan ik beter beslissingen nemen. Soms pak ik daardoor wat meer rust en soms kan ik gewoon lekker verder knallen. Door deze omgang met mijzelf kan ik veel meer dan waar ik ooit dacht de energie voor te hebben.
Planning omgooien
Ik mag van mijzelf ook mijn planning wijzigen. Ik zal een voorbeeld geven.
Ik heb mijn week volgepland met allerlei taken, maar op de donderdagochtend heb ik bewust rust ingepland. Die ochtend is leeg. Ik mag dus uitslapen als ik wil of lekker iets voor mijzelf doen die ochtend. Nu zitten de maandag, dinsdag en woensdag erop. Ik wordt de donderdag wakker om 9 uur. Mijn rust was ingepland tot 13:00, die mag ik dus ook gebruiken. Maar ik voel mij zo goed dat ik die rust niet nodig heb, dus besluit ik wat voor school te doen, wat te poetsen of alvast een gedicht te schrijven voor morgen. Wat dit dus kort gezegd betekent, is dat door die rust in te plannen ik meer rust ervaar en ik hierdoor uiteindelijk instaat ben om mijn taken klaar te krijgen. Soms kan ik daardoor dus zelfs meer dan dat.
Daarnaast is het belangrijk om rekening te houden met dingen die kunnen gebeuren. Zo had ik gisteren hoofdpijn toen ik wakker werd. Niet in zo’n mate dat ik niks kon, maar het was constant aanwezig. Nu had ik afgesproken met mijn moeder om te gaan wandelen en praten. Dit heb ik gewoon gedaan. Toen ik thuiskwam merkte ik echter wel dat de hoofdpijn wat vervelender werd. Ik besloot toen om die middag niet alle taken te doen die ik wou doen. Dit hielp, want tegen het eind van de middag kon ik alsnog kort wat aan school doen het toilet poetsen, koken en de afwas doen. Na het eten was de hoofdpijn een stuk minder en kon ik ook gewoon meedoen met alles wat er ’s avonds op de planning stond.
Mijn rust pakken
De taken die ik vanwege mijn hoofdpijn niet heb uitgevoerd heb ik door gepland op een ander moment en zo blijf ik er van binnen ook rustig onder en mag ik van mijzelf dus ook gewoon de rust pakken die ik nodig heb.
Reactie plaatsen
Reacties
Weer een mooi blog waarin jij goed uitlegt hoe jou aanpak is om dingen te doen maar ook je rust te nemen.
Mooie duidelijke blog mooi om te lezen hoe jij je dingen doet !!!