Mijn volle hoofd

Een situatie gerelateerd vol hoofd
Mijn volle hoofd ontstaat het snelst in onbekende situaties of plekken waar het heel druk is. Mijn hoofd probeert heel veel informatie op te vangen. Ook informatie die eigenlijk helemaal niet van belang is. Dit gebeurd voor een deel onbewust. Ik ben namelijk niet actief bezig met bijvoorbeeld de kleur van de stoelen, tafels of de muren. Toch komen dit soort dingen wel binnen. Ik zeg daarom vaak dat ik even moet acclimatiseren. Of wat simpeler gezegd, wennen aan mijn omgeving. Dit kan alleen niet altijd.

Stel ik heb een gesprek ergens voor de eerste keer. Dan moet ik erheen reizen. Dat zijn reisprikkels. Ik moet een gebouw in dat ik niet ken. Dat zijn locatieprikkels. Dan moet ik met een persoon in gesprek. Dat zijn gespreksprikkels. Na zo’n gesprek is mijn hoofd helemaal gaar. Het voelt dan alsof ik 39 graden koorts heb. Ik heb het warm en wordt voor mijn gevoel slomer. Het maakt ook niet uit hoe goed ik mij voorbereid. Hier heb ik altijd last van. Al helpt die voorbereiding natuurlijk wel om wat spanning weg te nemen.   

Je kan je dan ongetwijfeld voorstellen dat ik in het verleden heel makkelijk opgaf na een eerste keer. Wat wil je ook als je wordt overladen door al die informatie. Dan kan zo’n eerste keer simpelweg (bijna) nooit prettig voelen. Het grote voordeel is dat ik dit weet van mijzelf. Bepaalde zaken worden daarom na een tweede, derde, vierde en ga zo nog maar even door minder prikkelgevoelig. Immers is de reis, het gebouw en de persoon waar ik mee spreek mij bekend. Wanneer één van die dingen veranderd kan ik daar dan wel mee omgaan, omdat de rest duidelijker is. Daarom is het van essentieel belang dat ik door zo’n eerste keer heen kom.

Veel over mijzelf te weten komen en leren hoe ik met bepaalde dingen om kan gaan, zijn heel belangrijk geweest om zo’n eerste keer überhaupt aan te gaan. Door dat ik dat nu wel doe en weet hoe het na zo’n eerste keer werkt, komt er nu ook regelmatig een vervolg. Natuurlijk zijn er uitzonderingen. Neem school als voorbeeld. Daar was alles zo heftig dat ik wist dat zelfs met al mijn ervaring, trucjes en kennis ik mij er niet doorheen kon slepen. Daarbij wist ik in mijn hoofd dat ik ook stage/werk moest gaan doen. Dat zou een opeenstapeling zijn geweest van allerlei situaties waar ik gewoonweg niet doorheen zou kunnen komen. Vandaar dat ik weet dat ik het op een ander manier moet gaan doen. Wat die manier is weet ik nog niet exact, maar daar ga ik achter komen. Sterker nog ik ben er volgens mij al deels mee bezig. Door mijn vrijwillige inzet en berijdbaarheid om gesprekken aan te blijven gaan. Ik kom er wel. Met alle ervaring en kennis die ik over mijzelf heb opgedaan, vind ik ook hierin een weg. Daarin is het gesprek aangaan met anderen zeer belangrijk. Ook als dat betekend dat mijn hoofd vol raakt. Vooruitgang begint namelijk bij jezelf. De berijdbaarheid om over drempels heen te stappen en je hand uit te steken.

Een negatief vol hoofd
Dit kan voorkomen uit een situatie. Als er iets misgaat kunnen mijn eigen gedachten mij enorm naar beneden halen. Zie je wel je kunt ook niks. Je bent een mislukking voor deze maatschappij. Iedereen vindt jou maar een slappe zak. Dat zijn een aantal van de nog milde dingen die ik dan tegen mijzelf zeg. Mijn hoofd raakt dan zo vol van de negatieve gedachten over mijzelf dat ik er dan boos en sacherijnig van word. Dit reageer ik weer af op de verkeerde persoon, waardoor ik nog negatiever wordt over mijzelf. Zo’n cyclus duurde in het verleden soms maanden. De langste die ik heb gehad heeft een jaar of anderhalf geduurd.
Vol hoofd naar ontploffing naar vol hoofd naar ontploffing. Ja, je begrijpt me wel.

Om dit niet weer te laten gebeuren. Of in ieder geval niet zo heftig te laten gebeuren. Ben ik gaan schrijven om mijn volle negatieve hoofd leeg te krijgen. Dat schrijven heeft voor mij twee effecten. Ten eerste maakt het mijn hoofd leger, zodat ik niet met alle gedachten rond moet blijven lopen. Ten tweede kan ik het er weer bij pakken op een rustig moment. Dat zorgt ervoor dat ik de dingen beter kan relativeren. Je kan immers maar beter leren van je fouten en de dingen die misgaan dan dat je jezelf naar beneden blijft halen.

Dat ik er nu op zo’n manier mee omga en naar kan kijken heeft mij heel veel gebracht. Zoveel dat als er iets naars gebeurd ik er meestal nog maar paar dagen voor nodig heb om van te herstellen.

Een positief vol hoofd
Ik ben mij er recentelijk bewust van geworden dat mijn hoofd ook positief vol kan raken. Dit gebeurt in het gezelschap van mensen die ik compleet vertrouw en waar ik een enorme binding mee heb. Ik maak dan grapjes en meng mij actief in het gesprek. Mijn hoofd raakt hier ook enorm vol van, want ik geef veel en krijg veel. Waar ik in het verleden ook dit soort dingen vermeed, omdat een vol hoofd stond voor iets naars, kijk ik er nu heel anders naar. Mijn hoofd raakt nu wel is waar niet minder vol, maar ik weet dat het komt door goede, leuke en mooie momenten. Wat is er dan erg aan een vol hoofd? Het warme gevoel en soms lichte hoofdpijn die ik er door krijg staan ditmaal immers voor warmte, liefde en een fijne tijd.

Het herstel van dit positieve volle hoofd gaat ook veel sneller dan wanneer mijn hoofd vol is van allerlei ellende. Er is alleen wel iets waar ik voor moet oppassen. Want wanneer mijn hoofde positief vol is, is hij namelijk wel echt vol. Gebeurt er op dat moment iets vervelends dan kan het zijn dat het helemaal omslaat en ik dit als enorm heftig ervaar. Ik moet ook na zo’n fijne avond/dag de volgende ochtend niet iets nieuws plannen, want dan breng ik mijzelf in de problemen.