Het is vaak niet je beste vriend(in) en niemand heeft zin om erheen te gaan. Ik vind het heel vervelend om naar de tandarts te moeten. Niet om de tandarts zelf, maar om alles wat er in mijn mond en daar omheen gebeurt.
Dubbelop
Laat ik beginnen met hoe zo’n praktijk er meestal uitziet. Wit, saai en overall word je er aan herinnert dat je bij de tandarts bent. Terwijl dat helemaal niet nodig is. Ik weet wel waar ik ben en wat er staat te gebeuren. De zenuwen gieren door mijn lijf en ik begin grapjes te maken tegen vrouw achter de balie om mijn zenuwen onder controle te houden.
Mijn gedachten
Dan is het zover ik mag (MOET) naar binnen. Eerst even een paar foto’s. Ik krijg zo’n raar plastic geval in mijn mond en moet stil blijven zitten. Terwijl het kwijl door mijn mond heen klotst gaat er van alles door mijn hoofd. Hopelijk heb ik geen gaatjes. Wat als ik wel gaatjes heb? Dan moet ik binnen een paar weken terugkomen. Verdoving, boren en vullen. Daar heb ik echt geen zin in.
Angstzweet
Gelukkig zijn er op de foto’s geen gaatjes te zien. Ik heb mij dus weer druk gemaakt om niets. Dan zegt de tandarts om mij gerust te stellen ‘de foto’s geven geen garantie dat er geen gaatjes zijn. Je voortanden staan er niet op.’ Nou lekker dan. Ik was al zenuwachtig en dat is nu nog 10 keer erger. Ik begin nu zelfs te zweten van de spanning.
Grote schoonmaak
Ik doe mijn mond open. Dat is wel zo makkelijk voor de tandarts. Ze begint met het nakijken van mijn tanden met een mondspiegel en een enterhaak. Enterhaak? Ja, een enterhaak. Tenminste zo noem ik hem. Het schrapende gevoel is niet prettig en het geluid is heel hard. Even weer een moment van opluchting. Ik heb geen gaatjes! Wel wat tandsteen dat verwijdert moet worden. Er wordt een stofzuigerslang, mondspiegel en drilboor (tandsteen verwijderaar) in mijn mond gestoken. De schoonmaakwerkzaamheden kunnen beginnen.
Ik blijf!
Het geluid dat die drilboor maakt is vele malen erger dan de enterhaak. Ik moet mijzelf in bedwang houden om niet van de stoel te springen en de deur uit te rennen. Gelukkig lukt mij dit, omdat ik mij heel goed realiseer dat het belangrijk is voor mijn gebit en gezondheid dat ik blijf. Die drilboor maakt het mij alleen niet makkelijk. Het is niet alleen het geluid, maar het is ook met momenten gevoelig in mijn mond. De stofzuigerslang is nog het minst irritant van alles. Terwijl ik het slurpende geluid van dat ding ook echt wel opmerk.
Tot de volgende keer
Dan na 10 minuten in prikkel hel geleefd te hebben mag ik weer opstaan en is het voorbij. Snel een afspraak voor over een half jaar en niet meer aandenken, tot ik weer gezellig naar de tandarts mag.
Reactie plaatsen
Reacties