Verliefdheid

Kleine casanova
Ik was er jong bij wat liefde betreft. Al in groep 3 van de basisschool vond ik een meisje leuk. Ik ging met plezier naar school en keek regelmatig naar haar. Op een dag verzamelde ik mijn moed om op haar af te stappen te zeggen dat ik haar leuk vond. Dit was gelijk ook de eerste keer dat ik een dikke vette afwijzing te verwerken kreeg. Daar kwam ik gelukkig met een paar dagen weer overheen.

Deze liefde kwam te vroeg
Ik heb mij daarna een hele tijd niet voor liefde geïnteresseerd. Door mijn omgeving en het gepest dat ik te verduren kreeg op het vmbo. Ondanks dat werd ik uiteindelijk toch weer verliefd. Ik was een jaar of 16 en eigenlijk het gevoel al vergeten, tot ik haar zag. In al die narigheid had ik toch dat gevoel weer terug. Dat ongrijpbare gevoel van verliefdheid.

Deze relatie duurde 9 maanden en ik was er kapot ziek van toen het uitging. Zo’n pijn in mijn hart en hoofd had ik nog nooit gevoeld. Ik was ook helemaal niet klaar voor zo’n overvloed aan emoties. Ze verwerken ging al helemaal niet. Natuurlijk hielp het ook niet dat ik met allerlei andere dingen worstelde in die tijd en ik eigenlijk niet klaar was voor een gezonde relatie.

Een kriebelend gevoel
Een aantal jaren later en een iets wijzere jonge man, overviel mij het gevoel opnieuw. Ditmaal anders, het was er, maar niet gelijk zo heftig. Ik was voorzichtig en zij ook. Wel voelde ik wat kriebelen (NEE, niet dat.) Ik wilde mijn gevoel onderzoeken en haar beter leren kennen. Na een gezellige filmavond bracht ik haar thuis, waar haar moeder ongerust was. Normaal kwam Natalie niet zo laat thuis. Wie was die vreemde snuiter die haar thuisbracht? De volgende dag werd ze flink ondervraagt door haar ouders. De zondag daarna kwam ik mij al voorstellen bij een kop koffie.

Houden van
In de 12 jaar die daar opvolgden, zijn we samen gaan wonen en getrouwd. We hebben het nodige meegemaakt en zijn hierdoor nog meer naar elkaar toegegroeid. Natuurlijk hebben we onze nukken, meningsverschillen en kleine brandjes die soms geblust moeten worden, maar we houden van elkaar.