Mijn interne dialoog

De woorden die ik gebruik
Wanneer ik in een rot bui ben, merk ik dat mijn interne dialoog zeer negatief is. Ik zeg dan tegen mijzelf dat ik er niks van bak en ik maar beter op kan geven. “Wat kan ik nou? Blijkbaar niks. Waarom probeer ik het überhaupt nog?” Zijn dingen die ik tegen mijzelf zeg. Dit helpt natuurlijk totaal niet. Hier kom ik niks verder mee en het gooit me in een nog veel diepere put. In het verleden bleef ik in deze negatieve dialoog hangen. Elk kleine vervelende ding dat gebeurde bevestigde dat ik niks kon en dat mijn interne dialoog dus gelijk had. Deze woorden waren hard en best wel eng. Zo zou niemand over zichzelf moeten praten. Ook niet over anderen trouwens!

Een ander gesprek
Tegenwoordig probeer ik een hele andere interne dialoog te voeren. Ik geef tegengas aan mijn negatieve gedachten. Als iets is mislukt en ik weer tegen mijzelf zeg dat ik er niks van kan, dan ga ik met mijzelf in gesprek over wat ik allemaal al wel bereikt heb. Ik zeg ook dat deze kleine tegenslag een belangrijk leermoment is op de grote schaal van het leven. Ik kan namelijk een heleboel. Ik probeer realistisch te blijven, ondanks dat mijn interne dialoog dat na een nare gebeurtenis niet altijd is. Om ervoor te zorgen dat ik niet in mijn negatieve gedachten en dialoog blijf hangen.

Leren van mijzelf
Sinds ik met mijzelf en mijn autisme bezig ben gegaan, leer ik van mijzelf en de gebeurtenissen in mijn leven. Ik wist wel dat ik tegen mijzelf sprak, maar ik wist niet dat ik hier invloed op kan uitoefenen. Ik dacht dat mijn negatieve gedachten er gewoon waren en ik dat maar gewoon moest accepteren. Dit is natuurlijk grote onzin. Ik heb namelijk zeker een grote mate van controle over hoe ik tegen mijzelf praat. Dat blijkt ook wel nu ik een geheel andere interne dialoog voer. 

Hard werken
Autisme mag een stoornis zijn die invloed heeft op de manier van mijn ontwikkeling, maar dat wil niet zeggen dat ik mij niet kan ontwikkelen. Ik werk heel erg hard om verder te komen en ik heb enorm veel geleerd de afgelopen jaren. Als ik mijzelf niet had ontwikkelt dan was er een hoop anders gegaan in mijn leven. Ik zou dan nog totaal afhankelijk zijn van anderen. Door mij te ontwikkelen ben ik voor een groot deel onafhankelijk geworden en dit vind ik zeer belangrijk. Het is ook niet voor niets dat ik blijf proberen om mij zover te ontwikkelen, dat ik wel in aanmerking kom voor een betaalde baan die bij mij past. Ik heb nu nog een uitkering en dit is het laatste stukje afhankelijkheid dat nog aan mij knaagt. Toch kan ik ook hier een beter gesprek met mijzelf over hebben. Ik heb zoals ik eerder al zei al zoveel bereikt. Ik werk hard om te leren en verder te komen in het leven. Ik zal er ook alles aandoen om wel zover te komen dat ik betaald krijg voor mijn kwaliteiten. Maar als ik dat niet bereik zal ik daar vrede mee moeten hebben, want ik weet dat ik er alles aan heb gedaan.

Ik doe er toe
Ik heb ook niet langer het gevoel dat ik een nietsnut ben die zich niet inzet voor de maatschappij. Ik zet mij wel degelijk in voor anderen. Ik onderneem van alles en ik ontwikkel mij nog altijd. Mijn volgende stap is het spreken in groepen. Dit is iets dat ik te weinig doe en ik wil dit graag meer gaan doen, zodat ik hiervan kan leren. Ik wil ook in januari starten met de cursussen waar ik al een aantal keer over heb gesproken. Ik heb er vertrouwen en geloof in dat ik er echt kan zijn voor jullie en nog zoveel anderen. Mijn Interne dialoog die mij tegenwoordig meer aanzet tot actie en een positievere gedachtegang, heeft er mede voor gezorgd dat ik nu op deze manier door blijf gaan.