Een volle week

Het begon al goed
De week begon met Natalie die ziek was. Hoge koorts en ze was tot niets in staat. Ze had een flinke griep te pakken. Ik nam dus haar deel van de huishoudelijke taken en de zorg voor de kleine cavia vriendjes over. Zelfs de harige snuiters hadden door dat er iets aan de hand was, want ze stonden allemaal op de rand van hun hok te kijken toen ik bezig was met het verschonen van de hokken. Wanneer Natalie de hokken verschoont doen ze dat nooit. Ik moest wel om de kleine vriendjes lachen.

De dorpskamer
Natuurlijk gingen mijn eigen dingen ook gewoon door. Zo kwam dinsdag het college bij de dorpskamer. Hier kan je meer over lezen in mijn vorige verhaal. Dit gaf natuurlijk ook spanning vooraf, maar ik ben blij dat ik gewoon het gesprek ben aangegaan. Het gaf we me weer een mooie ervaring en een verhaal om over te schrijven. Die vrouw van het Voormekaar team heeft contact met mij opgenomen en daar ga ik binnenkort mee in gesprek. Leuk! Zo zie je maar dat je door deze stappen te nemen je netwerk vergroot. Het is allemaal een stuk minder eng wanneer je de dingen gewoon doet.

Woensdag
Het schrijven gaat ook gewoon door. Daar ben ik woensdagochtend mee begonnen, maar ik kreeg het niet af voordat mijn zusje kwam. Ik heb haar naar het werk gebracht, want dat had ik haar beloofd. Toen ik weer thuis was heb ik mijn blog voor die dag afgemaakt en geplaatst.

Bert Visscher
De donderdag ben ik eerst ’s ochtends gaan wandelen met mijn vader, zusje en zwager. Dit doen wij vaak. Wandelen geeft een stuk rust en versterkt onze band met elkaar. ’s Middags heb ik lekker voor iedereen gekookt en toen zijn we ’s avonds naar de show van Bert Visscher in Hengelo gegaan. De show was van 20:00 tot 21:45 en duurde dus bijna 2 uur. De tijd was alleen te snel voorbij. Ik had nog wel uren langer willen lachen, maar zo is het nou eenmaal met alles dat leuk is.

Ongein in het trapgat
Mijn hoofd was aardig vol na de donderdagavond. Door alle huishoudelijke taken, alles wat gepland was en de show van Bert Visscher. Ik was dan ook nog wel wat duf toen ik vrijdag opstond. Ik heb toen direct een gedicht geschreven, uitgewerkt, ingesproken en geplaatst. Voor ik het wist stond mijn vader al op de stoep. Ik had namelijk beloofd mijn vader te helpen met het behangen van mijn zus in het trapgat. Nee, wacht even dat klopt niet. Ik heb mijn vader geholpen met het behangen van het trapgat bij mijn zus. Ja, dat klinkt beter. Het ging aardig goed en samenwerken met mijn vader vind ik reuze gezellig. Er wordt hard gelachen, maar ook zeker hard gewerkt. Delen van de show van Bert Visscher kwamen de hele dag nog voorbij. Na lekker avondeten te hebben gehad gingen we weer op huis aan.

Weekend
Nou dan zal je in het weekend wel echt je rust pakken, zodat je volle hoofd weer wat leger raakt? Nee, daar is geen tijd voor, want ik moest de tuin in. Het was echt nodig om het onkruid aan te pakken. Wat van de tegels waren al begroeid met paardenbloemen. Ik ben daar bijna de hele zaterdag druk mee geweest. Ik ben nog niet eens klaar, want dat was slechts om het huis. Aankomende dinsdag moet ik achterthuis nog doen. Ik heb met de resterende tijd een begin gemaakt aan wat schrijfwerk voor ’t Haarhoes en zo was de zaterdag ook al weer om.

Vanochtend heb ik weer met mijn vader gewandeld. Ik ben daar nu net weer van thuis. Na een paar koppen koffie ben ik begonnen aan dit blog. Ik kon eerst geen onderwerp bedenken, maar ik geloof dat het toch aardig gelukt is.

Zo, nu ga ik echt met de beentjes omhoog en van de rest van mijn zondag genieten. Fijne zondag allemaal!