Hoe zie je mij?

Ik weet heel goed wie ik ben. Toch vraag ik mij weleens af hoe anderen mij zien. Ben ik een obstakel, een last en iemand waar niet mee te praten valt? Mensen oordelen vaak te snel. Ik heb allerlei oordelen naar mijn hoofd geslingerd gekregen door de jaren heen. Hier volgen enkele voorbeelden: Ik wou dat ik net als jou altijd vakantie heb. Ik zou graag met je willen ruilen, zodat ik ook hele dagen lekker niks hoef te doen. Je bent nergens goed voor. Je kost de maatschappij alleen maar geld. Er is zelfs een keer gezegd dat Natalie (mijn vrouw) een betere man verdient. Puur en alleen gebaseerd op het feit dat ik een beperking en een uitkering heb. Nu is het niet belangrijk wat de mensen die dit zeggen van mij vinden. Ik weet wel wat de mensen vinden die mij wel kennen, maar dat neemt niet weg dat woorden pijn doen.

Liever luisteren naar mijn gedicht?

Hieronder lees ik het gedicht aan je voor.

Let op: pas de volumeknop aan, anders kan het luid zijn!